Jak przebrnąć przez pierwsze dni w przedszkolu?
Debiut w przedszkolu to niełatwa sprawa! Malucha czekają poważne zmiany w życiu, często trudne do zaakceptowania ale to, co nowe, wcale nie musi być niedobre. Do trudnych sytuacji trzeba zarówno dziecko, jak i siebie przygotować. Zatem pamiętajmy:
w miarę możliwości bądźmy spokojni i zdecydowani. Nasz niepokój zazwyczaj udziela się dziecku
dajmy dziecku ukochaną maskotkę w rękę
powiedzmy dziecku kiedy i kto po nie przyjdzie. Zapewniajmy je o swojej miłości oraz o tym, że nie zostaje w przedszkolu do nocy i na pewno po nie przyjdziemy. Oczywiste sytuacje dla nas, nie zawsze są oczywiste dla dzieci
pożegnajmy się z dzieckiem już w szatni, szybko i bez łez. Nie przedłużajmy rozstania i nie wracajmy jeszcze raz je ucałować
przyjdźmy po dziecko punktualnie i wręczmy mu mały prezent z okazji zastania przedszkolakiem
chwalmy dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji
jeżeli dziecko płakało, wytłumaczmy mu, że wszyscy ludzie denerwują się trochę i boją – robiąc coś
Co potrzebne do przedszkola?
luźne spodnie lub spódniczka na gumce, bluza dresowa lub lekki sweterek, czyli ubiór na cebulkę. Ważniejsza wygoda od elegancji
obuwie zmienne – najlepiej na gumce lub na rzepy, kurtka z suwakiem, który łatwo się zapina
ubrania z rozciągliwymi dekoltami
ubrania zmienne prosimy zostawiać podpisane w worku ( w szatni)
papier ksero, chusteczki higieniczne ( duża paczka), chusteczki nawilżające, szczoteczka i pasta do zębów, deska do krojenia, nożyk plastikowy, fartuszek ( na zajęcia kulinarne), strój gimnastyczny: podkoszulka, spodenki lub getry
Jak można ułatwić dziecku adaptację w przedszkolu?
Przed zapisaniem dziecka do przedszkola należy dużo wcześniej o nim mówić (pozytywnie), można również z dzieckiem przyjść na kilka godzin do przedszkola, aby dziecko bezpiecznie czuło się w nowym otoczeniu.
Starajmy się zachęcać dziecko do samodzielnego ubierania się w to, co nie będzie stanowiło dla niego problemu, nie wymagajmy od 3 -latka zapinania guzików, wkładania butów czy zawiązywania sznurowadeł – starajmy się tego unikać. Należy zwrócić uwagę na umiejętność korzystania z toalety, używania papieru toaletowego, wycieranie noska, samodzielnego mycia rąk, spacerowania oraz samodzielnego spożywania posiłków.
Pamiętajmy także, że nie wszystkie dzieci rozwijają się w takim samym tempie, dlatego zapewniamy Państwa, że mniej samodzielne dzieci nie zostaną pozostawione same sobie, jednak im bardziej będą samodzielne, tym mniej będą zależne od pomocy innych!
